Od jakiego czasu na sekcji zaawansowanej w Climb Sky – Centrum Wspinaczkowe testujemy protokół no-hang dr. Tylera Nelsona, polegający na maksymalnym odizolowaniu mięśni zginaczy palców. ZAMIAST STANDARDOWEGO WISZENIA NA PASYWNYCH STRUKTURACH W RODZAJU ŚCIĘGIEN, JAK TO MA MIEJSCE W KLASYCZNYM SPOSOBIE
Czy siłę można budować TYLKO przy pomocy dużego ciężaru? W świecie treningu motorycznego uważa się, że poniższy schemat powtórzeń, TUT* i ciężaru to niemal świętość: wytrzymałość – powyżej 15 powtórzeń i >30 sekund TUT, obciążenie <65% 1 RM** hipertrofia –
Jeśli nie czytałeś części pierwszej, zapraszam tutaj. Przysiady z łańcuchami, martwy ciąg z gumami, wszystko to fajnie wygląda, ale jak to się ma do wspinania? Przypominam, że stosując obciążenie dostosowujące możemy manipulować obciążeniem tak, aby zmienić wygląd krzywej siły. Brzmi
“Wielkość ciężaru, którą sportowiec może podnieść w danym ruchu, jest ograniczona przez siłę osiągalną w najsłabszym punkcie pełnego zakresu ruchu stawów.” Vladimir Zaciorski, Science and Practice of Strength Training Metoda, którą poniżej przedstawię, jest znana już od lat 80. Jako
Ten bald to wcale nie była jakaś sieka, ale bardzo długo nie puszczał mnie drugi ruch. Ze ścisku po lewej trzeba było strzelić do wąskiej, ale nawet zaginającej się krawędzi. Teoretycznie to był ruch, który nie powinien mi sprawiać trudności,
W światku treningu motorycznego od kilku lat statyczne rozciąganie (wykonane w ramach rozgrzewki) jest chłopcem do bicia. Oskarża się je o wszelkie zło tego świata, z czego najgorszym jest spadek siły i mocy. Lęk ten przesączył się do treningu wspinaczkowego.
Siła jest matką. Siła jest fundamentem techniki oraz wszystkich cech motorycznych. Trening siłowy, czy to ogólny, czy specyficzny, jest stosowany praktycznie w każdym sporcie. Trening siłowy powinien być obecny w życiu każdego człowieka. Jeśli nie wiesz, co trenować, postaw na
Potencjacja postaktywacyjna (PAP – ang. Post-Activation Potentiation) kilku lat temu zagościła pod mikroskopami i w statystykach naukowców. Nawet ekipa AWF z Katowic zabrała się za badanie tego fenomenu. Kompleksowo zajął się tym zespół rektora AWF prof. dr. hab. Adama Zająca,
Kilka lat temu napisałem artykuł o tym, jak dobierać obciążenie na podstawie procentu od wartości 1 RM (ang. 1 Repetition Maximum – 1 powtórzenie z maksymalnym obciążeniem). RM nie jest jednak jedynym sposobem dobierania ciężaru. Ostatnio coraz bardziej popularna jest
Nordyki to ćwiczenie coraz bardziej popularne w różnych sportach, ale głównie w tych wymagających nagłych zmian kierunku, np. w tenisie, rugby albo piłce nożnej. Wykorzystywane jest (a raczej jego ekscentryczna część) w rehabilitacji oraz zapobieganiu kontuzji mięśni tylnej grupy uda.