Recenzja Maximum Climbing: Mental Training For Peak Performance And Optimal Experience; Eric Horst

Recenzje książek o mentalu cz. 4: Maximum Climbing: Mental Training For Peak Performance And Optimal Experience. Autor Eric Horst

W dzisiejszym odcinku:

Czwarta część z cyklu książek o mentalu, czyli recenzja książki:

Maximum Climbing: Mental Training For Peak Performance And Optimal Experience. Autor Eric Horst

Wypełnij ankietę pod kątem warsztatów z treningu mentalnego:⁠ https://forms.gle/FHVkoZoaan3z9tqR8

Recenzja Maximum Climbing Erica Horsta

Maximum Climbing: Mental Training for Peak Performance and Optimal Experience autorstwa Erika Horsta. Autor, znany w Polsce z podręczników dotyczących treningu wspinaczkowego, jest także gospodarzem podcastu „Training for Climbing” oraz właścicielem marki suplementów dla wspinaczy. Niestety, ta wartościowa pozycja nie doczekała się jeszcze tłumaczenia na język polski, co wydaje się być pewnym utrudnieniem.

Książka, wydana w 2010 roku przez Falcom Press, składa się z trzech podstawowych części. Horst rozpoczyna od filozofii Maximum Climbing, wprowadzając czytelnika w świat wspinaczki maksymalnej. W drugiej części, zatytułowanej „Brain Training” (Trening mózgu, jako narządu ciała) Horst zagłębia się w trening mózgu, omawiając fizjologię, funkcję, oraz możliwości trenowania mózgu w kontekście nowych umiejętności technicznych.

Autor eksploruje koncepcję neuroplastyczności, podkreślając, że trening mentalny może trwać przez całe życie. W odróżnieniu od parametrów motorycznych, które z czasem ulegają zmniejszeniu, możliwość nauki nowych technik utrzymuje się do końca życia. To właśnie z tego powodu, zdaniem Horsta, trening mentalny staje się kluczowym elementem doskonalenia umiejętności wspinaczkowych.

Trzecia część, „Mental Training” (Trening mentalny, psychologiczny), obejmuje tematy takie jak samoświadomość, stawianie celów, pokonywanie przeciwności, poprawa koncentracji, oraz zarządzanie lękiem. Horst prezentuje tutaj klasyczne podejście psychologii sportu, podobne do podejścia CBT, a więc terapii kognitywno-behawioralnej. To podejście kompletnie odmienne od tego, o którym mogłeś posłuchać w recenzji poprzedniej książki o mentalu, a więc od podejścia ACT. Różnice między podejściem tradycyjnym a ACT w treningu mentalnym sprowadzają się do kwestii defuzji myśli, czyli oderwania się od wewnętrznego dialogu, niezależnie od tego, czy jest on pozytywny (co bardziej postuluje podejście tradycyjne), czy negatywny. To oderwanie uwagi od wewnętrznego dialogu pozwala skupić się na teraźniejszości, dzięki czemu poprawiamy swój performance na drodze wspinaczkowej czy bulderze.

Czwarta część książki to praktyczne przykłady planów treningowych dla wspinaczy o różnym stopniu zaawansowania: początkujących, średniozaawansowanych i zaawansowanych. Horst proponuje luźne plany, dostosowane do wyników testu, który pomaga identyfikować mocne i słabe strony wspinacza.

Horst podkreśla, że efekty treningu mentalnego są trudniejsze do wychwycenia niż treningu fizycznego, ponieważ są bardziej subiektywne. Autor zachęca do systematycznego monitorowania myśli, wewnętrznego dialogu i zmiany podejścia na bardziej pozytywne.

Książka oferuje praktyczne podejście do treningu mentalnego, stanowiąc cenną lekturę dla wspinaczy pragnących poprawić swoje umiejętności i skoncentrować się na aspektach mentalnych wspinaczki. Jeśli trafia do ciebie tradycyjne podejście psychologii sportu (afirmacje, skupianie się tylko na silnych stronach, podważanie negatywnych myśli lub ich zmiana na pozytywne, itp.), książka ta będzie dobrym wyborem.

Dołącz do aktualnej edycja Skalnych Drwali i doładuj pod swój projekt!